ترکیب (منطق)ترکیب، از اصطلاحات علم منطق بوده و به کنار هم قرار گرفتن چند لفظ به صورت مجموعه واحد با افاده معنایی غیر از معنای مفردات، اطلاق می‌گردد. ۱ - توضیح اصطلاحترکیب عبارت است از: فراهم‌ساختن و ترتیب‌دادن چند لفظ به صورت مجموعه واحدی که افاده معنای خاصی غیر از معنای مفردات آن کند؛ مانند ترکیب رسول و الله در رسول الله یا ترکیب خانه و خدا در خانه خدا و یا ترکیب زید و قائم در زید قائم؛ بدین‌سان ترکیب از کنار هم قرار گرفتن اجزای لفظ مرکب به وجود می‌آید و لفظ مرکب که از اقسام لفظ موضوع است، لفظی است که دارای جزء باشد و جزء لفظ بر جزء معنایش دلالت کند و این دلالت نیز اراده شده و مقصود باشد. ترکیب به جهتی اولی یا ثانوی است و به اعتبار دیگر خبری یا تقییدی است. [۲]
مجتهد خراسانی، محمود، رهبرخرد، ص۱۵۱.
[۳]
مجتهد خراسانی، محمود، رهبرخرد، ص۱۷۹
۲ - پانویس
۳ - منبعپایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «ترکیب»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۱۰/۲۶. رده‌های این صفحه : اصطلاحات منطقی
|